ستاد خواهران پاسدار انقلاب تازه پاگرفته بود و مدرسه،محل اسکان و مرکز فعالیت هایشان شده بود.

چون شهر شبانه روز،زیر بمباران دشمن قرار داشت،شب ها مجبور بودند با چادر و مقنعه بخوابند،کاملا پوشیده می گفتند:"اگر نیمه شب مدرسه را زدند و جنازه مان را از زیر آوار درآوردند،پوشیده باشیم".
ـــــــــــــــــــــــــــــ

راوی:همسر شهید حسن باقری/ ستاره های بی نشان/ج2/ص20




شهید حمیدرضا نظام:
خواهرم!از بی حجابی است اگر عمر گل کم است؛نهفته باش و همیشه گل باش.

هر شاخه ای که از باغ برون سر           در میوه آن طمع کند رهگذر
بی حجابی مانند شاخه ای است بیرون از حصار باغ که طمع هر رهگذری را به خود جلب می کند.

ღϠ₡ღ پس از مرگم چادرم را با من به خاک بسپارید ღϠ₡ღ
ღϠ₡ღ میخواهم روزی که دستها همه خالیست ღϠ₡ღ
ღϠ₡ღ امانت مادرم فاطمه را پس دهم و …
ღϠ₡ღ منتظر نگاهی
ღϠ₡ღ لبخندی
ღϠ₡ღ شفاعتی…….


┘◄ پ.ن: تاج بندگی و امانت مادرم را از من جدا نکنید…..

ای چادر! چقدر غریبی؛
اگر با کفش های پاشنه بلندشان و ….صد بار زمین بخورند با خنده بلند می شوند
اما کافیست یک بار با تو برایشان اتفاقی بیفتد
چقدر سریع کنارت می زنند و برای کنار زدنت فلسفه می بافند و آیه توجیه می کنند.
حجاب، سکوی پرواز زن به سمت آسمان است
چرا برخی به زمین عادت کرده اند؟
به نظر شما راه رفتن با کفش های پاشنه بلند و گرفتن کیف سخت تر است یا پوشیدن چادر؟

روزگاری شهر ما ویران نبود / دین فروشی اینقدر ارزان نبود
صحبت از موسیقی عرفان بود / هیچ صوتی بهتر از قرآن نبود
دختران را بی حجابی ننگ بود / رنگ چادر بهتر از هر رنگ بود
.
.
.
من آنروز در خط، یک دست لباس خاکی داشتم وبا آن احساس غرور، زیبایی و عزت کرده و شکر خدا می گفتم، بعضی ها امروز لباس های رنگارنگ خارجی و صورتی تزئین شده اما خود انگاره ای زشت که هیچگاه با تغییر مد، از خودشان راضی نمی شوند!
.
.
.
من آنروز در خط مقدم ساعت ها بیدار می ماندم تا دشمن غافلگیرمان نکند بعضی ها امروز ساعتها برای ملاء عام و مد نمایی، خود را تزئین می کنند تا با کار کم بهای خود، نامحرمان را غافلگیر کنند!
.
.
.
من آنروز قبل از عملیات از حلالیت خواهی از همرزمانم و بعد از عملیات، از شکر خدا و یاد دوستان شهیدم صحبت می کردم و بعضی ها امروز از پایان سریال های عاشقانه فارسی وان و من و تو و مارک نوشیدنی های سر میز آنها!