بي حجابي و بدحجابي، زوال اخلاقي وانحطاط اجتماعي
پايه واساس صفات عالي و رفتار انسان ، تنها ايمان ديني وتوحيدي است . بر اين اساس ،تأثير بي بند و باري هاي اجتماعي مانند خودنمايي و بدحجابي زنان جامعه که بسياري از آنها درحقيقت ، بي حجابي است، درتضعيف و سقوط عفت واخلاق نيکو، امري بديهي و روشن است؛ چرا که چشم و گوش وديگر اعضا، پل ارتباطي روح ما با جهان بيرون از ماست و اين يک حقيقت است:«که هرچه ديده بيند، دل کند ياد».
از اين رو، اگر درجامعه امور مربوط به عفاف و حيا رعايت نشود .فضاي معنوي ، جاي خود را به فضاي خودنمايي وشعله ور ساختن غرايز شهواني بدهد و بذر شهوت را در دل هاي جوانان و نوجوانان بروياند، فکر افراد جامعه به ويژه جوانان بدون همسر، از امور حياتي و ارزشي، به سمت شهوت ها کشيده مي شود.ازخداي خود که همواره حاضر و ناظر بر اعمال نيک و بد است، غافل مي مانند و زندگي موقت دنيا را برزندگاني حقيقي که آخرت است، مقدم مي دارند و به وادي وحشتناک روابط غير انساني وغير اخلاقي و شهوت هاي نامشروع کشيده مي شوند.