مساله حجاب، امري است که مسلمانان همه نسل‌ها و مردمان همه عصرها را شامل شده است و چون يک امر الهي است، بشر از آن بي‌نياز و رها نيست. به همين سبب هميشه مورد بحث و گفتگوي جوامع اسلامي و غير اسلامي بوده و علي رغم همه پيشرفت‌ها و تمدن‌هاي بشري، باز جوامع انسان‌ها به آن نيازمندند و براي حفظ و صيانت ناموس بشريت و پايداري خانواده‌ها و سلامت نسل‌ها همچنان ضروري است و کهنه نمي‌شود. پس تکرار آن و بحث در لزوم آن و اطاعت از امر الهي واجب است.
حجاب يك امر اجتمـاعي است، همچنانكه از آيات قرآن نيز حاصل مي‌گردد. خداوند متعال ظاهر كردن زينت‌ها يا محل زينت‌ها را جز براي همسر يا پدر همسر يا پسران يا پسران شوهر يا برادران يا پسر برادران يا پسر خواهران يا زنان جايز نمي‌شمارد. يعني حضور زن در اجتماع مردان غيرمحرم بايد با حجاب و پوشش كامل باشد.
آيه 31 از سوره نور درخصوص ضرورت پوشش و حدود آن مي‌فرمايد: «و قل للمومنات يغضضن من ابصارهن و يحفظن فروجهن و لايبدين زينتهن الا ماظهر منها و ليضربن بخمرهن علي جيوبهن و لايبدين زينتهن الا ماظهر منها و ليضربن بخمرهن علي جيوبهن و لايبدين زينتهن الا لبعولتهن او آبائهن او…
هر چند درخصوص حدود پوشش در اين آيه اختلاف نظر وجود دارد، ليكن در تفسير معتبر از اين آيه نكته قابل تأمل، توجه به عرف معمول در عصر نزول آن است. مطابق عرف آن دوره زماني، زنان روسري‌هاي خود را پشت گوش و عقب سر مي‌انداختند و گردن و سينه‌هاي آنان نمايان بود و اين آيه شريفه به زنان مؤمن واجب مي‌نمايد كه خمرشان را كه سرشان را نيز مي‌پوشانده بر روي گردن و سينه‌ها نيز قرار دهند و پوشش سر بر اين اساس استنباط مي‌گردد و چون مو موجب زيبايي سر مي‌گردد، لزوم پوشش آن استنتاج خواهد شد.
همچنين لزوم پوشش و ضرورت حجاب را مي‌توان در سيره بانوان نمونه، همچون حضرت زهرا (سلام الله علیها)، زنان اهل بيت (علیهم السّلام) و حضرت زينب (سلام الله علیها) مشاهده كرد، آنجا كه حضرت زهرا(سلام الله علیها) از مرد کور حجاب مي گذارد و حضرت زينب (سلام الله علیها) در خطبه غرا خطاب به يزيد فرمود: «اي يزيد زنان خود را در پرده مي‌كني و ما دختران رسول خدا (صلّی الله علیه و آله و سلّم) را در معرض ديد مردان قرار مي‌دهي؟!» حتي نقل شده است كه ام سلمه مي‌گويد رسول خدا (صلّی الله علیه و آله و سلّم) ما را امر فرمودند كه در برابر ابن ام مكتوم كه فرد نابينايي بود حجاب داشته باشيم. (الطبقات اكبري، ج 8، ص 178 و وسايل الشيعه، ج 20، ص 232).
همسران رسول خدا (صلّی الله علیه و آله و سلّم) طبق فرمايش قرآن و دستور پيامبر (ٌص) در جامعه و در حضور مردان نامحرم با حجاب کامل ظاهر مي‌شدند و قرآن کريم به مردان دستور مي‌دهد که با آنان از پس پرده و حائلي سخن بگويند. اينها همه براي حفظ زنان و دختران از نگاه و آزار مردان نابخرد بوده و هست و براي نگهداري گوهر وجود زن است که ناموس الهي است و اين امر به حکم حق تعالي مقرر شده است.

برگرفته از : فصل نامه كتاب زنان 1386 شماره 38